„Uczucia. Dziecinne opowieści o tym, co najważniejsze” – Wydawnictwo TADAM

Uczucia i emocje to niezwykle ważny element w życiu każdego człowieka. Codziennie naszą głowę zaprzątają mniej lub bardziej istotne sprawy, ale nie zawsze potrafimy sobie z nimi poradzić. W swojej biblioteczce posiadamy kilka wartościowych pozycji książkowych mówiących dzieciom, że uczucia są potrzebne, ale lektura, którą dziś chcemy Wam serdecznie polecić to pierwsza tak pięknie wydana książka, tak mocno chwytająca za serce i oczy.

 

 

„Uczucia. Dziecinne opowieści o tym, co najważniejsze”  to książka autorstwa Janusza Leona Wiśniewskiego, z cudownymi, poruszającymi ilustracjami Ani Jamróz. Licząca dwanaście opowiadań pozycja ukazała się nakładem wydawnictwa Tadam. Od okładki po sam koniec książka zachwyca wartościowym przekazem i nietuzinkowym wykonaniem. Wydawnictwo dokonało rzeczy prawie niemożliwych ofiarując czytelnikom tak ciekawie skomponowane karty. Każda ilustracja zachowana jest w stonowanym, błękitnym odcieniu, ale żeby ją stworzyć potrzeba różnych kształtów stron, stąd znajdziemy różnorodne formaty, a także otwory i rozkładówkę. Byłam ogromnie ciekawa w jaki sposób drukarni podołała z takim niemalże ręcznym wykonaniem i dowiedziałam się! Sekret tkwi w malutkiej, wieloletniej introligatorni, w której pracuje bardzo wiekowy pan, mający sprzęt pochodzący niemalże z ubiegłego wieku. To on jako jedyny podjął się tej mozolnej pracy, by „wyczarować” to, czym teraz możemy tak bardzo cieszyć oczy. Niebywałe! Ale to tłumaczy wszystko – tak dużo serca włożyli w tę książkę jej twórcy, że czuć jej fenomen od pierwszego wejrzenia.

Według mnie książka spodoba się dzieciom od 8 roku życia. Mój wrażliwy 9 – letni synek bardzo często po nią sięga i przynosi do naszego wspólnego czytania. Myślę, że w idealny sposób pomaga mu zrozumieć nurtujące go zachowania. Często dopytuje mnie, czemu ktoś z naszego otoczenia zachował się właśnie tak, a nie inaczej i skąd to wynikało. Teraz może więcej zrozumieć z tego trudnego, zagmatwanego życia.

Narratorem jest kilkuletni chłopiec, uczęszczający do szkoły i mający młodszą siostrę – w wieku przedszkolnym. Na przeszło pięćdziesięciu stronach opowiada on o tym, jak można popłakać się z wdzięczności, dlaczego czekanie nie jest tym samym co tęsknota, czy jak wielkie oczy może mieć strach. Poczynając od zaufania, wstydu, nienawiści, ciekawości, zemsty, strachu, poprzez radość, tęsknotę, samotność, dumę, gniew i na wdzięczności kończąc zanurzamy się w życie zwykłych ludzi, oswajając się z emocjami jakie doznali.

Rozdziały nie są długie, ale mogą stać się pretekstem do licznych rozmów z dziećmi. Pokazują, że warto mówić, o tym co czujemy, uświadamiają że to normalne, gdy szargają nami nawet te złe, trudne zachowania. Opowiadania mogą pomóc także dorosłym, dlatego warto sięgnąć po tę lekturę wspólnie, rodzinnie.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Polecamy! To prawdziwy majstersztyk literacki i graficzny. Autor nie bał się zawrzeć tu trudnych tematów dotyczących śmierci, uprzedzeń rasowych, czy ubóstwa. Nie bał się pokazać życia, takim jakim jest. Prócz gorzkich, przykrych tematów znajdziemy także te wzruszające, ciepłe i ujmujące za serce. To prawdziwa paleta uczuć, tak barwna jak życie. Koniecznie sięgnijcie po tę pozycję. Obowiązkowa lektura w każdej biblioteczce.