Patronat wiek 6+

Tata Oli nie umie przegrywać – Wydawnictwo DWUKROPEK

27/03/202228/03/2022 Karolina 0 Comment Edyta Stępkowska, Literatura duńska, Tata Oli nie umie przegrywać, Thomas Brunstrøm, thorbjørn christoffersen, wydawnictwo dwukropek

Ach, kto się cieszy na każdy nowy tom przygód taty Oli? My baaaardzo! To z pewnością jedna z najzabawniejszych serii w naszym domu. Każdy tytuł tryska humorem, przygodami i rodzinnymi relacjami.

To już dziewiąty tom w serii! Nasza kolekcja wciąż się powiększa, ku radości Stasia i wszystkich domowników, bo przyznam Wam szczerze, że to moje starszaki w pierwszej kolejności przejmują każdy nowy tom i wypatrują co ciekawego wykombinuje w nim Edek. To chyba nasz ulubiony bohater, a jaki jest Wasz?

„Tata Oli nie umie przegrywać”

Tata Oli bardzo polubił jazdę na rowerze. Sprawił sobie nawet z tej okazji super kolarzówkę, by ścigać się z Olą. Oczywiście nikt nie ma szans go dogonić. Ale tata nie tylko w kolarstwie wiedzie prym. Jest też mistrzem w jedzeniu największej ilości pianek, czy w zabawie w chowanego. Szczyci się każdą wygraną i pragnie, by zwać go mistrzem, królem, czy cesarzem. Problem tylko w tym, że te wszystkie zwycięstwa nie zawsze są uczciwe, a szczycenie się nimi drażni Olę. Najgorsze jednak dzieje się, gdy tata zaczyna przegrywać… Dziewczynka postanawia zatem znaleźć coś, w czym to ona zwycięży. Próbuje wyścigu do sklepu, zawodów na najwyższą wieżę z klocków Lego, rzutu frisbee, meczu piłki nożnej, aż w końcu znajduje to, w czym to ona jest lepsza, tylko dlaczego daje wygrać tacie?

W książce nie zabrakło opowieści taty z lat dzieciństwa, a jego niebywała wyobraźnia znowu Was zaskoczy. Edkowi humor także dopisuje! Jest również to, co najcenniejsze – piękna puenta, która mówi, że najważniejsza jest dobra, rodzinna zabawa, a nie to, czy się wygrało, czy przegrało.

Każdy tom jest zwariowaną, szaloną opowieścią, ale w każdym znajdziecie także cenną lekcję wartości. Tym razem są to emocje związane z przegrywaniem, z radzeniem sobie z porażką, ze zrozumieniem, że nie zawsze można być tym naj, naj. Myślę, że pokazanie tego z perspektywy rodzica będzie dla dzieci ważne, bo przecież emocje nie dotyczą jedynie najmłodszych i każdy ma prawo przeżywać je w swój sposób.

Polecam całym sercem ten tom i osiem pozostałych.