Patronat wiek 6+

Tata Oli nie umie przegrywać – Wydawnictwo DWUKROPEK

27/03/202228/03/2022 Karolina Edyta Stępkowska, Literatura duńska, Tata Oli nie umie przegrywać, Thomas Brunstrøm, thorbjørn christoffersen, wydawnictwo dwukropek

Ach, kto się cieszy na każdy nowy tom przygód taty Oli? My baaaardzo! To z pewnością jedna z najzabawniejszych serii w naszym domu. Każdy tytuł tryska humorem, przygodami i rodzinnymi relacjami.

To już dziewiąty tom w serii! Nasza kolekcja wciąż się powiększa, ku radości Stasia i wszystkich domowników, bo przyznam Wam szczerze, że to moje starszaki w pierwszej kolejności przejmują każdy nowy tom i wypatrują co ciekawego wykombinuje w nim Edek. To chyba nasz ulubiony bohater, a jaki jest Wasz?

„Tata Oli nie umie przegrywać”

Tata Oli bardzo polubił jazdę na rowerze. Sprawił sobie nawet z tej okazji super kolarzówkę, by ścigać się z Olą. Oczywiście nikt nie ma szans go dogonić. Ale tata nie tylko w kolarstwie wiedzie prym. Jest też mistrzem w jedzeniu największej ilości pianek, czy w zabawie w chowanego. Szczyci się każdą wygraną i pragnie, by zwać go mistrzem, królem, czy cesarzem. Problem tylko w tym, że te wszystkie zwycięstwa nie zawsze są uczciwe, a szczycenie się nimi drażni Olę. Najgorsze jednak dzieje się, gdy tata zaczyna przegrywać… Dziewczynka postanawia zatem znaleźć coś, w czym to ona zwycięży. Próbuje wyścigu do sklepu, zawodów na najwyższą wieżę z klocków Lego, rzutu frisbee, meczu piłki nożnej, aż w końcu znajduje to, w czym to ona jest lepsza, tylko dlaczego daje wygrać tacie?

W książce nie zabrakło opowieści taty z lat dzieciństwa, a jego niebywała wyobraźnia znowu Was zaskoczy. Edkowi humor także dopisuje! Jest również to, co najcenniejsze – piękna puenta, która mówi, że najważniejsza jest dobra, rodzinna zabawa, a nie to, czy się wygrało, czy przegrało.

Każdy tom jest zwariowaną, szaloną opowieścią, ale w każdym znajdziecie także cenną lekcję wartości. Tym razem są to emocje związane z przegrywaniem, z radzeniem sobie z porażką, ze zrozumieniem, że nie zawsze można być tym naj, naj. Myślę, że pokazanie tego z perspektywy rodzica będzie dla dzieci ważne, bo przecież emocje nie dotyczą jedynie najmłodszych i każdy ma prawo przeżywać je w swój sposób.

Polecam całym sercem ten tom i osiem pozostałych.