Kto zgubił kapelusz? – Wydawnictwo BIS

Cenię książki które zachwycają nas treścią, obrazem i przekazem. Takie właśnie powinny być lektury dla małych czytelników – wartościowe pod każdym względem. Opowieść o której dziś chciałam Wam napisać wyróżnia się bardzo, bo już sama okładka przykuwa wzrok, a w środku jest jeszcze przyjemniej. „Kto zgubił kapelusz?” to wartościowa, pełna empatii i przełamywania stereotypów historia, która spodoba się dzieciom w wieku około 4 – 9 lat. Przeczytałam ją z dziećmi wiele razy, bo do takich historii warto powracać.

 

 

Książka jest bardzo starannie wydana. Autorką powieści jest Aleksandra Struska – Musiał, zaś przepiękne, malownicze, bajkowe ilustracje przygotowała Dorota Rewerenda – Młynarczyk. Pozycja ta ukazała się nakładem wydawnictwa BIS. Na 48 stronach odnajdziecie wspaniałą lekcję pokory, szacunku i szczerości.

Na Chabrowej Łące mieszka zając. Jego marzeniem jest zobaczyć na własne oczy Bukowy Las znajdujący się nad Zielonooką Rzeką, jednak strach przed wodą i nieznanym skutecznie zniechęcają go by ruszyć przed siebie. Pewnego dnia Wiatr Hulaka zrobił zwierzakowi psikusa, przywiał bowiem kapelusz… Ale jaki! W haftowane marchewki, wydawałoby się idealny dla zająca. Znalazca nie czekając długo przygotował ogłoszenie o znalezisku, które przytwierdził do sosny. Od tego czasu do jego nory przybywali liczni goście, każdy chciał bowiem zobaczyć ten niezwykły okaz. Znajomi doradzają jedno, twierdzą aby zając zostawił sobie to gustowne nakrycie głowy… Jednak on postanawia wyruszyć w podróż, bo myśl że komuś jest przykro z powodu straty kapelusza nie daje mu spokoju. Tym razem kapelusz służy mu za łódkę i tak zaczyna się pełna obaw wyprawa. Lękliwy, pozbawiony pewności siebie bohater staje oko w oko z własnymi obawami i dylematami. Czy uda mu się spełnić plan? Czy jego pełne serdeczności serce zazna radości? Do kogo będzie należał kapelusz?

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ciepła, wartościowa, niezwykle ważna opowieść, która zaszczepi w dzieciach ważne podejście do życia. Udowodni że warto patrzeć sercem na świat i słuchać, co ono dyktuje. Dzieci odnajdą tu różne osobowości i charaktery, zobaczą zatem jak bardzo się różnimy i przekonają się że warto postępować uczciwie. Całości dopełnia cudowne przesłanie że nie warto obawiać się tego co z pozoru straszne, trudne, nowe. Życie postawi przed nami wiele prób, dlatego trzeba stawiać im czoła, bo każdy drobny sukces sprawia że patrzymy na siebie z mniejszym dystansem i z większą pewnością siebie. Książkę czyta się jednym tchem, jest cudowna! Polecamy całą rodziną. Z pewnością często będziemy do niej wracać.