„W pewnym teatrze lalek” – Wydawnictwo DREAMS

19/05/2025 Karolina "W pewnym teatrze lalek" - Wydawnictwo DREAMS, Lidia Miś, Monika Urbaniak, patronat

Dzisiaj zabiorę Was w podróż niezwykłą, do miejsca, gdzie magia staje się rzeczywistością, a drewniane twarze lalek ożywają, by opowiadać historie, które na długo zostają w sercu.

Książka „W pewnym teatrze lalek”, której z radością patronuję, autorstwa Lidii Miś to nie tylko piękna opowieść o kulisach teatralnego świata, to także mądra, czuła i wzruszająca lekcja o życiu, emocjach i wartościach.

Już od pierwszych stron autorka zaprasza nas do pracowni Pana Zenona, mistrza w swoim fachu, twórcy lalek, które zachwycają dzieci w teatrach całego świata. To miejsce pełne ciepła, spokoju i skupienia, gdzie rodzi się nowa marionetka, delikatna, porcelanowa laleczka. Wystarczy kilka pociągnięć pędzla, by na jej twarzy pojawiły się rumieńce, a w oczach życie. A potem… poznajemy cały teatr.

Spotkamy tam gromadę barwnych postaci: Misia, Kaczkę, rezolutnego Romana – jawajkę przypominającą szesnastoletniego chłopca, rudowłosą Kamillę o teatralnym zacięciu, Babcię, Dziadka, Wilka, Świnki i dziesiątki innych, równie ciekawych bohaterów. Każda z lalek ma swój charakter, swoją historię, swoje emocje. A co najpiękniejsze, uczą się, jak je wyrażać, jak przekazać dzieciom to, co najważniejsze: jak się bać, jak cieszyć, jak współczuć i jak grać z całego serca.

To właśnie w tych scenach przygotowań do spektaklu o Czerwonym Kapturku kryje się wielka siła tej książki. Autorka pokazuje, że teatr to nie tylko zabawa, to także droga do zrozumienia siebie i innych. Lalki uczą się wyrażać emocje, uczą się współpracy, zmagają się z tremą, zazdrością i przyjaźnią. To lekcje, które są bliskie każdemu dziecku. Bo przecież, jak podpowiada tekst, życie każdego z nas to też teatr, a my sami jesteśmy aktorami w swojej własnej bajce.

Lidia Miś pisze z ogromną wrażliwością i ciepłem. Jej język jest poetycki, miejscami bajkowy, a jednocześnie bardzo bliski dziecku, pełen rytmu, rymów, wdzięku. Opowieść tchnie spokojem, ale też pobudza wyobraźnię. To książka, którą można czytać na głos, razem z rodzicem, z dziadkami, z rodzeństwem. Każda jej strona to zaproszenie do rozmowy i wspólnej refleksji.

„W pewnym teatrze lalek” to nie tylko piękna historia o teatrze. To opowieść o dorastaniu, o relacjach, o sztuce bycia razem. To książka, która uczy, jak ważne są role, które gramy każdego dnia, w domu, w szkole, w przyjaźni. Uczy, że każda emocja ma znaczenie i że najpiękniej jest grać nie po to, by być najlepszym, ale po to, by być sobą.

Z całego serca polecam tę książkę, nie tylko dzieciom, ale i dorosłym. Bo każdy z nas czasem potrzebuje przypomnieć sobie, że życie to teatr… i że najważniejsze jest to, co dzieje się za kulisami, w sercu.