„Dziwna buzia” – Dariusz Zelga

09/04/202509/04/2025 Karolina "Dziwna buzia" - Dariusz Zelga, Andrzej Pobidyński, idee books, niepełnosprawość, zespół Downa

Z największą czułością i wzruszeniem chciałabym dziś polecić Wam książkę, która na długo zostaje w sercu!

„Dziwna buzia” autorstwa Dariusza Zelgi to niezwykła opowieść, która powstała z najczystszej miłości ojca do swojej córki, dziewczynki urodzonej z zespołem Downa.

Dariusz Zelga pisze prosto, ale jego słowa mają ogromną moc. Nie moralizuje, nie ocenia — zaprasza nas po prostu do spojrzenia na świat oczami dziecka, które jeszcze nie zna uprzedzeń, ale uczy się świata od nas, dorosłych.

Książkę warto przeczytać z dziećmi, ale też samemu, by przypomnieć sobie, jak wiele możemy się nauczyć od najmłodszych. To opowieść o różnorodności, która nie dzieli, lecz zbliża. O tym, że piękno nie zawsze mieści się w utartych schematach. I że serce dziecka zawsze wie lepiej.

Dziękuję autorowi za tę cenną, osobistą historię. I Wam, moi drodzy czytelnicy, z całego serca ją polecam. To lektura, która zostawia ślad.

Serdecznie zapraszam Was do niezwykłego spotkania z pewnym bardzo sympatycznym przedszkolakiem. Piotruś ma sześć lat i po zajęciach w przedszkolu chętnie chodzi na basen. Jego najlepszym kolegą jest Oskar, który mieszka na tym samym osiedlu. Mamy chłopców się zaprzyjaźniły, więc dzieci często wspólnie spędzają czas na placu zabaw. Piotruś szczególnie lubi jeden z placów, ten ze zjeżdżalnią, na który często chodzi też z tatą.

Zdarzało się, że po spacerach wracał bardzo zmęczony i nie miał siły na rozmowy. Ale któregoś dnia, następnego ranka, zapytał tatę:

— Tato, pamiętasz tę dziewczynkę z placu zabaw, którą wczoraj spotkaliśmy? Miała taką… dziwną buzię.

— Myślisz, że urodziła się w Chinach? — dopytywał dalej — Bo miała skośne oczy. Może zna karate? W Chinach przecież wszyscy umieją karate…

Dziewczynka, o której mówił Piotruś, nazywa się Ola i urodziła się z zespołem Downa. To nie choroba, lecz genetyczna cecha, która sprawia, że wygląda nieco inaczej. Tak właśnie zaczyna się niezwykła przyjaźń Piotrusia i Oli — dwójki dzieci, które na pierwszy rzut oka wiele dzieli, a jednak bardzo szybko połączyła ich serdeczność, ciekawość i otwartość serca.

Z czasem spędzają ze sobą coraz więcej chwil — razem bawią się na placu zabaw, spotykają się na urodzinach Piotrka, na które chłopiec bardzo chciał zaprosić nową koleżankę. Przekonacie się, jak piękne i wzruszające może być spotkanie dwojga dzieci, których różnice nie oddzielają, ale wręcz zbliżają do siebie.

Dziękuję Panu Dariuszowi za tę poruszającą opowieść, którą mogłam przeczytać razem z moimi dziećmi. Z całego serca polecam ją i Wam. To wyjątkowa lekcja empatii, akceptacji i dziecięcej szczerości — wartości, które są ważne niezależnie od wieku.

Przekonacie się, że przyjaźń i tęsknota nie znają granic — nie zależą od wyglądu, przedszkola czy miejsca zamieszkania. Warto dać sobie szansę na poznanie kogoś, kto jest po prostu… inny. A może właśnie dzięki temu — tak niezwykle wyjątkowy.